Inspireren is een makkie (als je dicht bij jezelf blijft)

“Is dit jouw werk of je hobby?”, vraagt ze vlak voor het einde van de workshop. Er klinkt oprechte nieuwsgierigheid in haar stem en ze straalt als ze de vraag stelt. Er brandt een vlammetje in haar en ik hoop dat ik daar het afgelopen uur wat brandstof op heb gegooid.

“Ik wil later ook lesgeven, maar ik wil ook met natuur werken”, voegt ze eraan toe. Blijkbaar heeft iets haar geraakt in het afgelopen uur. Ze zag ineens potentie in haar droom. Terwijl haar klasgenoten luidruchtig elkaars aandacht proberen te winnen, zondert zij zich af en durft ze die voor haar belangrijke vraag te stellen. Fantastisch!

Samen met veertien klasgenoten nam ik haar mee naar buiten voor de workshop Plukken & Proeven. Simpel gezegd; ik prikkel in enkele minuten tijd de nieuwsgierigheid van de kinderen tijdens een kort praatje in de klas.

Vervolgens neem ik ze mee naar buiten op een korte wandeling in de buurt van de school en wijs ze op verschillende eetbare/geneeskrachtige planten die er groeien. Bekende planten zoals brandnetel, rode klaver, duizendblad, watermunt. Je weet wel, dat wat veel mensen ‘onkruid’ noemen. We proeven zelfs de zaadjes van een berenklauw!

Tijdens het wandelingetje vullen de groepen hun bakje met enkele blaadjes en bloemetjes. Plukregel: 1 op 10. Oftewel: op elke tien bloemen, pluk je er maximaal één. Duidelijke regel, kids snappen meteen waarom die bestaat. Het gaat om samen delen. Wie alles oogst en zelf opeet, heeft volgend jaar niets meer.

Terug in de school heb ik een paar thermoskannen met heet water klaar staan. Bekertjes, roerstokjes, een lepeltje lokale honing voor degenen die hun thee graag wat zoeter drinken.

Natuurlijk zijn er altijd een paar kinderen die geen thee lusten. Denken ze. Soms komen ze daar al van terug nadat ze hun ‘eigen thee’ hebben geproefd. De meesten zijn echter nieuwsgierig naar het resultaat.

Het feit dat ze de thee zelf geplukt hebben en het resultaat daarvan direct mogen ervaren met (één van) hun zintuigen, doet iets met ze.

Het doet iets met ons, mensen. Er schuilt een bepaalde romantiek in, natuurlijk. Maar het gaat dieper dan dat. We hebben het millennia lang gedaan; ons eigen voedsel oogsten.

Ik gaf deze kinderen slechts een klein beetje inspiratie mee tijdens het uurtje samen. Sommigen zullen nooit meer naar die planten omkijken. Als ze al thee drinken, dan wel ‘normaal’! Uit een zakje (inclusief microplastics) uit een doosje uit de supermarkt uit de fabriek. En dat is prima. Wie ben ik om daarover te oordelen?

Waar het om gaat is dat ze vandaag een kans hebben gekregen. Een kans om anders naar iets te kijken, zoals hun eigen voedsel. Een kans om anders met de natuur om te gaan. Maar bovenal een kans om inspiratie op te doen. Op wat voor manier dan ook.

Eigenlijk is dat wat ik het allerleukste vind: inspireren. Als ik maar één kind op een dag bereik – het zijn er meer, daarvan ben ik overtuigd – dan is die dag geslaagd.

De liefdevolle woorden, enthousiaste kreten, welgemeende knuffels en high-fives die ik laatste tijd krijg van kinderen – van kleuters tot middelbare scholieren – raken en inspireren me om te blijven (ont)leren en ontwikkelen. Om een bijdrage te leveren aan het collectieve welzijn.

En misschien – Over een jaar of 15 – heb ik er ineens een collega bij in de regio Leiden. Geïnspireerd door een kerel met een geitensik en een petje op z’n hoofd die iets over brandnetels en thee maken vertelde toen ze in groep 7 zat. Een kerel die haar enthousiasme aanvoelde op dat moment, het vuurtje extra opstookte. Haar geloof gaf in kansen die je kunt pakken en dromen die je kunt waarmaken.

Misschien ook niet…

Ik zie in ieder geval met eigen ogen steeds weer hoe belangrijk het is om mensen mee te nemen de natuur in. Of dat nu een groot duingebied, het strand of het lokale parkje om de hoek is; buiten zijn en iets leren over je natuurlijke leefomgeving doet iets met ons. Het verbindt ons. Met alles en iedereen om ons heen. Met onszelf.

Voor even staan je gedachten stil. En hoe stiller het in jou is, hoe meer wijsheid er naar je toe stroomt. De ruis is weg. Je vervolgstappen zijn helder. Je dromen dichterbij. Dat er nog maar vele mogen uitkomen!