Simpel recept, krachtige uitwerking

“Ik heb me heel lang niet zo fijn gevoeld”, zegt hij met een stralende lach. Mijn hart vult zich met blijdschap. Ja, hier doe ik het voor.

Dit ventje van 9 jaar dat zelden buitenkomt, vrijwel al zijn vrije tijd spendeert aan gamen, heeft nu ervaren wat het doet om met je blote voeten in het zand te staan, de zee te voelen, in contact te staan met de natuur. Zo waardevol!

De afgelopen twee weken heb ik fulltime gewerkt aan mijn missie. En die is simpel: zoveel mogelijk kinderen (en hun verzorgers) in contact brengen met de natuur.

Dagelijks reed ik naar Meijendel, een prachtig natuurgebied in de duinen bij Wassenaar.

Ik leidde er samen met collega’s minimaal 160 kinderen en 40 begeleiders rond. Liet hen kennis maken met planten en dieren in de duinen en aan zee.

Mee naar zee
Tijdens de Mee naar zee-dagen beginnen de kinderen iedere dag met het bouwen van een hut. Een groepsproces, waarbij samenwerking en plezier hand in hand gaan.

Na afloop gaan de verschillende groepjes ‘gluren bij de buren’ en geven de kids elkaar tips en tops. Een lesje in het ontvangen van zowel complimenten als verbeterpunten. Belangrijk in je ontwikkeling als mens.

Na het bouwen van de hut lopen we naar ons kamp. Een geheime plek, waar geen andere bezoekers mogen komen. Dat draagt natuurlijk bij aan een bepaalde spanning die de kinderen ervaren. Dit is echt ‘ons stukje natuur’.

We doen er struintochten (welke beestjes leven hier?), leren hoe je een waterfilter bouwt en gaan naar zee. Simpel recept, krachtige uitwerking.

Een open landschap opent het hart
Wat op (de tocht naar) het strand gebeurde was elke keer weer magisch en heeft me meer dan eens ontroerd. Enkele quotes van de kinderen:

· “Ik wou dat ik mijn mobiel bij me had. Dan kon ik foto’s maken. Het is hier echt schitterend!”

· “Wat is het hier mooi! Ik wist niet dat dit ook bestond in Nederland.”

· “Dit was zo fijn! Ik heb me heel lang niet zo blij gevoeld.”

· “Papa zal wel weer boos worden omdat mijn kleren vies zijn. Maar eigenlijk maakt dat niet uit. Als je vies bent heb je tenminste lekker gespeeld.”

De allermooiste momenten echter, zijn niet in woorden uit te drukken. Die nam ik waar door te kijken en voelen. Ik zag gezichten verzachten, gespannen schouders ontspannen, brede glimlachen doorbreken.

Kinderen die zelden tot nooit buiten komen, maken kennis met een deel van zichzelf dat ze zijn vergeten. Of erger nog: nooit eerder hebben ontmoet.

Ik kan daar zo intens van genieten. Soms spoelt er een golf van blijdschap door me heen. Een andere keer voel ik me verdrietig, puur om het feit dat het kind dit niet vaker mag meemaken.

Vitaminatuur
Het recept is zo simpel, dat veel mensen er overheen kijken. Maar gewoon even buiten zijn, spelen, vies worden, je nieuwsgierigheid voeden, op ontdekkingstocht gaan; ze doen allemaal wonderen voor de mentale en fysieke gezondheid.

Die kennis haal ik niet uit wetenschappelijke onderzoeksrapporten. Het is leuk dat die dit allemaal bevestigen, maar het is nog veel gaver om het voor je neus te zien gebeuren.

De natuur heelt, voedt, verzacht, maakt gelukkig en ontspannen.

Ik ben er dan ook van overtuigd dat ik op het juiste pad zit als gids voor natuurbeleving en – educatie. Dat ik nog lang op dit pad wil blijven struinen, want waar ik ook kijk; het uitzicht bevalt me prima! Happy faces everywhere :)